De seksuele moeilijkheden kunnen vroeg in het het geslachtsleven van een persoon beginnen of zij kunnen zich ontwikkelen nadat een individu eerder plezierig en het tevredenstellen van geslacht heeft ervaren. Een probleem kan zich geleidelijk aan in tijd ontwikkelen, of kan plotseling als totaal of gedeeltelijk onvermogen voorkomen om aan één of meerdere stadia van de seksuele handeling deel te nemen. De oorzaken van seksuele moeilijkheden kunnen fysiek, psychologisch zijn, of allebei. De seksuele dysfunctiewanorde is over het algemeen geclassificeerd in vier categorieën: seksuele wenswanorde, seksuele ontwakenwanorde, orgasmewanorde, en seksuele pijnwanorde. De seksuele wenswanorde of verminderde libido kan door een daling van normaal oestrogeen (in vrouwen) of testosteron (in zowel mannen als vrouwen) productie worden veroorzaakt. Andere oorzaken kunnen verouderen, moeheid, zwangerschap, medicijnen (zoals SSRIs) of psychiatrische voorwaarden, zoals depressie en bezorgdheid. De seksuele dysfuncties zijn gemeenschappelijker in de vroege volwassen jaren, met de meerderheid van mensen die naar zorg voor dergelijke voorwaarden streven tijdens hun recente jaren '20 door de jaren '30. De weerslag stijgt opnieuw in de geriatrische bevolking, typisch met geleidelijk begin van symptomen die het meest meestal met medische oorzaken van seksuele dysfunctie worden geassoci�ërd. De seksuele dysfunctie is gemeenschappelijker in mensen die alcohol en drugs misbruiken. Het is ook waarschijnlijker in mensen die aan diabetes en degeneratieve neurologische wanorde lijden. De aan de gang zijnde psychologische problemen, moeilijkheid die verhoudingen of chronische disharmony met de huidige seksuele partner handhaven kunnen zich ook in seksuele functie mengen.
Een recente studie schat dat 30 miljoen mensen aan diverse graden van erectiele dysfunctie lijden. Dit kan zich van mild tot streng uitstrekken. Het is duidelijk een van de leeftijd afhankelijk fenomeen met het overwicht van erectiele dysfunctie die beduidend met leeftijd stijgt. Verrassend, tegen de tijd dat de mensen 40 bereiken, zijn 5% van hen volledig machteloos nooit bereikend een bouw stijf genoeg voor penetratie. Ongeveer 15% hebben significante problemen die of een bouw bereiken handhaven. Een bouw komt voor wanneer het zenuwstelsel een snelle verhoging van bloedstroom activeert. De vasculaire spier in het sponzige gebied wordt engorged met bloed en de afvloeiing van bloed wordt afgesneden. Een bouw kan als reflex voorkomen zoals wij in ruggemergpatiënten zien, of kan door psychogenic (voortkomend in de mening) stimulatie worden veroorzaakt. Talrijke seksuele stimuli worden verwerkt door de hersenen en aan de penis via het zenuwstelsel overgebracht. De erectiele dysfunctie, ook genoemd impotentie, betekent dat een man penis niet hard genoeg om betrekkingen te hebben krijgt. De man kan een bouw krijgen of handhaven niet. Deze voorwaarde beïnvloedt ongeveer 30 miljoen mensen in de Verenigde Staten. De erectiele dysfunctie is niet het zelfde als voorbarige ejaculation, het onvermogen te ejaculeren (achtergebleven ejaculation) of onvruchtbaarheid.) De psychologische kwesties zoals depressie, bezorgdheid, schuld of vrees kunnen seksuele problemen soms veroorzaken. In één keer, werden deze factoren verondersteld om de belangrijkste oorzaak van erectiele dysfunctie te zijn. De artsen weten nu dat de fysieke factoren bij de meeste mensen met erectiele dysfunctie aanwezig zijn. Nochtans, verlegenheid of kan de „prestatiesbezorgdheid“ een fysiek probleem slechter maken. De erectiele dysfunctie die slechts door psychologische oorzaken wordt veroorzaakt wordt gevonden het meest meestal bij jonge mensen. Een mens met erectiele dysfunctie heeft of een probleem een bouw krijgen of moeilijkheid die handhaven. Dit mengt zich gewoonlijk in seksuele activiteit door penetratie tijdens betrekkingen te verhinderen. Hoe lang uw erectiele dysfunctie afhangt duurt van wat het veroorzaakt en hoe snel uw behandeling begint te werken. Het belangrijke te herinneren ding zich is dat de erectiele dysfunctie in alle leeftijdsgroepen te behandelen is. Er zijn vele efficiënte behandelingen voor erectiele dysfunctie. De populairste optie is een klasse van drugs genoemd phosphodiesterase type 5 (PDE5) inhibitors, dat sildenafil (Viagra), vardenafil (Levitra) en tadalafil (Cialis) omvat. Deze drugs, die in pillenvorm van nul tot 60 minuten vóór seksuele activiteit worden genomen, werken in ongeveer 70 percent van mensen, hoewel zij bij mensen met neurologische oorzaken van erectiele dysfunctie zoals zenuwschade van prostate chirurgie, diabetes of ruggemergverwonding minder efficiënt zijn. De mensen die niet van medische of psychologische behandeling vaak profiteren hebben succes met mechanische of prothetische apparaten. De externe producten, die als vacuümbouwapparaten worden bekend, zijn veilig en hoogst efficiënt, maar vele mensen en hun partners vinden hen onaantrekkelijk. Een andere optie is chirurgisch geplaatste penile implant. Nochtans, omdat implants chirurgie (met het risico van chirurgische complicaties) vereisen, kiest slechts 10 percent van mensen met erectiele dysfunctie deze optie. De vasculaire (bloedvat) chirurgie wordt soms geadviseerd voor jonge, gezonde mensen die impotentie na trauma aan de lies ontwikkelen.

De interpretatie van de definitieBezorgdheid
Impotentie
Schildklier
Antihistamines
Bouw
Depressie
Ejaculation
Frigidity
Hormoon
Middelen tegen hypertensie
Oestrogeen
Orgasme
Paraplegics
Penis
Spanning
Testosteron
Voorstanderklier
|